Polupredsjednički sistem s izvršnim predsjednikom i odvojenim šefom vlade koji vodi ostatak izvršne vlasti a kojeg imenuje predsjednik i odgovoran je zakonodavnoj vlasti
Parlamentarna republika sa predsjednikom čija je uloga ceremonijalna dok izvršnu vlast predstavlja premijer čija uloga zavisi od povjerenja zakonodavne vlasti
Republika sa predsjednikom koji ima izvršnu vlast,a kojeg bira zakonodavno tijelo
U političkoj historiji izraz direktorija, na francuskomdirectoire, primjenjuje se na visoke kolegijalne državne institucije sastavljene od članova pod nazivom direktor. Rani direktorijski sistemi bili su Ambrozijanska republika (1447-1450), Češki ustanak (1618-1620), Konfederacija Nove Engleske (1643-1686), djelimično u Prvom perioduNizozemske Republie (1650-1672), Ustav Pensilvanije 1776. i Direktorij 1795–1799 u Francuskoj. Francuski direktorij inspirisan je Ustavom Pensilvanije iz 1776. godine, koji je istaknuto sadržavao kolegijalno Vrhovno izvršno vijeće od 12 članova s predsjednikom primus inter pares (prvi među jednakima). Varijante ovog oblika vladavine, zasnovane na francuskom modelu, uspostavljene su i u evropskim regijama koje je Francuska osvojila tokom Francuskih revolucionarnih ratova. Direktorijski sistemi imaju nižu metričku vrijednost predsjedništva u odnosu na predsjedničke sisteme zbog manje koncentracije političke moći u rukama jednog pojedinca.[1]Vojne hunte se razlikuju od direktorijskog sistema po tome što nisu birane. Korištenje sortiranja za odabir više rukovodilaca može dovesti do direktorijskog sistema.